طرح های پژوهشی از سال 1400 تاکنون

• نقشه راه سلول های :CIML-NKایجاد یک پلتفرم پایه ای از طریق خصوصیت سنجی جامع برای نسل آینده درمان های سلولی

1404-1406

مجری طرح: آقای دکتر محمد‌علی ذوالفقاری

چکیده:  اگرچه پتانسیل درمانی سلول‌های کشنده طبیعی (NK) به‌ویژه در سرطان‌ها به خوبی شناخته شده است، اما چالش‌های متعددی از جمله پایداری محدود در بدن، قدرت سیتوتوکسیک متوسط و حساسیت به مکانیسم‌های سرکوبگر، مانع از تحقق کامل این پتانسیل در محیط بالینی شده است. برای غلبه بر این موانع، تولید سلول‌های NK شبه حافظه القاشده با سیتوکین (CIML-NK) به عنوان یک راهکار امیدوارکننده مطرح شده است. با این حال، یک شکاف علمی حیاتی در فقدان یک پروتکل تولید قوی، تکرارپذیر و کاملاً اعتبارسنجی‌شده برای این سلول‌ها وجود دارد. اجرای این طرح به منظور استانداردسازی فرآیند تولید، غلبه بر بحران تکرارپذیری ناشی از تفاوت‌های بین اهداکنندگان و پروتکل‌های آزمایشگاهی، و همچنین ایجاد یک "اطلس مولکولی" جامع از طریق پروفایل‌سازی عمیق فنوتیپی و عملکردی، یک ضرورت پایه‌ای برای تبدیل این رویکرد از مرحله آزمایشگاهی به کاربردهای بالینی قابل اعتماد محسوب می‌شود.

این مطالعه در چند مرحله اصلی اجرا خواهد شد: ابتدا سلول‌های NK با خلوص بالا از سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی (PBMCs) اهداکنندگان سالم، با استفاده از روش جداسازی فیکول و سپس غنی‌سازی بر اساس ویژگی غیرچسبندگی و حذف لنفوسیت‌های T (از طریق روش E-rosetting) جداسازی می‌شوند. کنترل کیفیت و خلوص سلول‌ها (CD3-CD16+CD56+) با فلوسایتومتری تأیید می‌گردد. در مرحله تولید سلول‌های CIML-NK، سلول‌های خالص شده با یک کوکتل سیتوکینی شامل IL-12، IL-15 و IL-18 در بازه‌های زمانی مختلف (۱۶، ۲۴ و ۴۸ ساعت) انکوبه شده و زمان بهینه بر اساس زنده‌مانی و فنوتیپ انتخاب می‌شود. خصوصیت‌سنجی جامع با فلوسایتومتری چندرنگی برای ارزیابی مارکرهای فعال‌کننده/مهاری، لانه‌گزینی و سیتوتوکسیسیتی انجام می‌گیرد. ارزیابی عملکردی نیز شامل سنجش سمیت سلولی (از طریق اندازه‌گیری LRF و بیان CD107a) و سنجش تولید سیتوکین‌های IFN-γ و TNF-α خواهد بود. تحلیل داده‌ها با نرم‌افزارهای GraphPad Prism و FlowJo و با استفاده از آزمون‌های t-test، Mann-Whitney و ANOVA انجام می‌شود. داده‌ها به صورت میانگین ± SEM از حداقل سه تکرار مستقل بیولوژیکی گزارش خواهند شد.

(در حال اجرا)

 

• بررسی مهندسی سلول های TILبا سیستم کریسپر جهت مهاجرت این سلول ها به بافت توموری با کمک بیان کموکاین رسپتور تحت پروموتر ژن P

1404-1408

پایان نامه دکترای ایمونولوژی آقای  یوسف محمدی

مجری طرح: آقای دکتر محمد حسن نیکنام

چکیده: درمان با سلول‌های T نفوذکننده به تومور (TILs) به‌عنوان یک روش امیدوارکننده در ایمونوتراپی سرطان مطرح است، اما چالش‌های متعددی موفقیت آن را محدود کرده است. از جمله این چالش‌ها، ناتوانی TILها در مهاجرت هدفمند به بافت تومور و مهار عملکرد آن‌ها توسط محیط ایمونوساپرسیو تومور است. تومور با تغییر الگوی بیان کموکاین‌ها، مانع جذب TILها شده و با افزایش بیان لیگاندهای مهاری مانند PD-L1، از طریق گیرنده‌هایی مانند PD-1 بر سطح TILها، سیگنال‌های مهارکننده ای را فعال می‌کند که منجر به خاموشی پاسخ ضدتوموری می‌شود. این مطالعه با هدف مهندسی TILها برای بیان همزمان یک کموکاین‌رسپتور همخوان با کموکاین غالب تومور (به جای PD-1) طراحی شده است تا هم مهاجرت هدفمند TILها به تومور بهبود یابد و هم از مهار شدن آن‌ها از طریق مسیر PD-1 جلوگیری شود.

پس از تهیه نمونه تومور تازه و تبدیل آن به سوسپانسیون تک‌سلولی، سلول‌های CD8+ TILs با استفاده از جداسازی مغناطیسی خالص‌سازی می‌شوند. بیان لیگاندهای کموکاینی در سلول‌های توموری و کموکاین‌رسپتورهای مربوط در TILها با Real-time PCR بررسی شده و جفت کموکاین/رسپتور غالب (CRX) انتخاب می‌شود. سپس با استفاده از سیستم CRISPR/Cas9، ژن PD-1 در TILها حذف و سازه حاوی ژن کموکاین‌رسپتور هدف (تحت پروموتر PD-1) جای‌گذاری می‌شود. سلول‌های مهندسی‌شده (فاقد PD-1 و حاوی CRX) با فلوسایتومتری تفکیک و از نظر بیان نشانگرها، سمیت سلولی (آزمون Annexin V/PI و CFSE)، تولید IFN-γ (الایزا) و توانایی مهاجرت به سمت سلول‌های توموری (آزمون ترانسول) ارزیابی می‌شوند.

(در حال اجرا)

 

• بررسی اثر بخشی پیوند سلولهای بنیادی مزانشیمال مشتق از بند ناف برای درمان اسپوندیلیت آنکیلوزان  - کارآزمایی بالینی

1403-1405

مجری طرح: خانم دکتر نرگس سلیمانی فر

چکیده : اسپوندیلیت آنکیلوزان (AS) یک بیماری خودایمنی مزمن است که حدود ۰٫۹ تا ۲ درصد از جمعیت جهان را مبتلا کرده و با تولید بیش‌ازحد سیتوکین‌های پیش‌التهابی مانند TNF-α همراه است. درمان‌های رایج شامل داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، کورتیکواستروئیدها و عوامل بیولوژیک مانند مهارکننده‌های TNF-α است، اما این روش‌ها often عوارض جانبی قابل‌توجهی دارند، اثرات موقتی ایجاد می‌کنند و هزینه‌بر هستند. ازاین‌رو، نیاز به توسعه روش‌های درمانی نوین، کارآمد و با ماندگاری بیشتر ضروری است. سلول‌های بنیادی مزانشیمی (MSCs) به‌ویژه نوع مشتق‌شده از بند ناف (UC-MSCs) به‌دلیل توانایی تعدیل سیستم ایمنی، کاهش التهاب و ترمیم بافت، بدون ایجاد رد پیوند به‌علت فقدان MHC کلاس II، گزینه‌ای امیدوارکننده برای سلول‌درمانی در AS محسوب می‌شوند.

این مطالعه روی ۱۲ بیمار مرد مبتلا به AS در فاز التهابی انجام می‌شود که به‌صورت تصادفی به دو گروه کنترل (دریافت‌کننده پلاسبو) و گروه درمان (دریافت‌کننده UC-MSCs) تقسیم می‌شوند. سلول‌های بنیادی از بند ناف اهداکنندگان سالم جداسازی و پس از تأیید کیفیت و ایمنی، به میزان ۱ میلیون سلول به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به‌صورت داخل وریدی تزریق می‌شوند. بیماران قبل از تزریق و در بازه‌های زمانی یک‌هفته، یک‌ماه و سه‌ماه پس از آن از نظر شاخص‌های بالینی (BASG, BASMI, BASFI, BASDAI, ASQoL)، سطوح CRP و ESR و یافته‌های MRI ارزیابی می‌شوند. داده‌ها با استفاده از روش‌های آماری مناسب تحلیل شده تا اثرات درمانی و عوارض جانبی این روش نوین ارزیابی گردد.

(در حال اجرا)